CplusE #89 – Certyfikat XL

Witajcie! Tym razem zajmujemy się tematem zasugerowanym przez widza. Mówię o tym, bo bardzo cieszy mnie, że w komentarzach proponujecie zagadnienia, które chcecie zobaczyć w kolejnych filmach. Dla mnie to znak, że lubicie rozszerzać swoją wiedzę – nie tylko praktyczną – a kanał idzie w dobrym kierunku. Dzisiaj odcinek o certyfikacie L oraz XL. 

Zapraszam na CplusE, jedziemy z tematem!

Zacznę od odesłania was do trzech już opublikowanych materiałów z kanału, które pomogą zrozumieć kontekst dzisiejszego tematu tym widzom, którzy je ominęli. To kolejno odcinki o rozmieszczeniu i zabezpieczeniu ładunku oraz odcinek o BDE, w którym wspomniałem o certyfikacie XL.

Generalnie certyfikaty L oraz XL wiążą się z wytrzymałością zabudowy. Nawet intuicyjnie możemy wskazać, że ściana metalowego kontenera jest mocniejszy od desek przykrytych plandeką. To proste, ale certyfikacja wskazuje bardziej szczegółowe różnice np. w wytrzymałości pomiędzy jedną firanką a drugą, które już tak oczywiste być nie muszą.

Jak z większością aspektów pracy kierowcy zawodowego bywa, również ten element jest precyzyjnie regulowany przez normy europejskie, określające wymogi związane z wytrzymałością jednostek transportowych, czyli pojazdów oraz ich nadwozi wymiennych.

Normą, z której wynika większość dzisiaj opisywanych spraw jest VDI 2700. Reguluje ona mocowanie ładunków w transporcie drogowym.

Mowa w niej o sile bezwładności oddziałującej na ładunek, która jest związana z jego masą i wynika z dynamiki pojazdu. Czyli ruszania, skręcania czy hamowania. Aby bezpiecznie przewozić towar należy zrównoważyć te siły poprzez zwiększenie tarcia i skorzystanie z dodatkowych środków zabezpieczających, które go unieruchomią. 

Z kolei normami najczęściej wymienianymi w kontekście certyfikatów wytrzymałości są: EN 12642, EN 12640 oraz EN 283. Ta pierwsza dotyczy certyfikatów L i XL.

Certyfikat L

Certyfikat L oznacza, że pojazd, który go posiada spełnia minimalne wymogi normy EN 12642. Czyli konstrukcja skrzyni może przejąć część sił związanych z bezwładnością ładunku.

Podkreślam, część sił, co oznacza, że w przypadku załadunku kształtowego i tak będzie trzeba użyć dodatkowych środków zabezpieczenia, zależnych od masy przewożonego towaru.

Trzeba dodać, że w ramach certyfikatu L wymagania wobec wytrzymałości ściany przedniej, ściany tylnej oraz ścian bocznych różnią się od siebie.

Dla ściany przedniej to 40% ładowności, a maksymalnie 5 ton. Dla ściany tylnej, 25% ładowności. Maks 3,1 tony. Chodzi o to, że te ściany są zdolne do przenoszenia siły odpowiadającej procentowi z maksymalnego ciężaru ładunku, który jest rozłożony równomiernie na całej powierzchni ściany.

Oczywiście to nie wszystko, bo tu w grę wchodzi jeszcze współczynnik tarcia ładunku itd., ale myślę, że już rozumiecie o co chodzi. Zainteresowanych szczegółami odsyłam do źródeł, które są w opisie.

Pewnie zauważyliście, że opuściłem ściany boczne. Tutaj występuje kolejna komplikacja, bo ich wytrzymałość różni się dla poszczególnych rodzajów zabudowy. Weźmy na warsztat: pojazd skrzyniowy, burtówkę z plandeką i firankę.

Pojazd skrzyniowy w certyfikacie L ma mocną ścianę boczną, która przenosi 30% ładowności. W burtówce możliwość blokowania ładunku o bok naczepy jest tylko u podstawy tam, gdzie jest burta. A w firance o takim standardzie wytrzymałości, ściany nie przenoszą sił oddziałujących na ładunek. Wymagane jest pełne zabezpieczenie towaru.

Certyfikat XL

Teraz certyfikat XL. Takie skrzynie są na tyle wytrzymałe, że w pewnych warunkach pozwalają na przewożenie ładunku bez konieczności stosowania dodatkowych środków zabezpieczających.

Tym warunkiem jest całościowe załadowanie kształtowe skrzyni, które wykorzystuje się choćby przy transporcie artykułów gospodarstwa domowego. Mówiłem o tym w odcinku poświęconym zabudowie BDE.

Kształtowa forma załadunku to taka, która wypełnia towarem całą naczepę, a pomiędzy ładunkiem i wszystkimi ścianami oraz poszczególnymi jednostkami ładunku nie ma więcej niż 5 cm miejsca. Mówi się o regule szerokości dłoni.

Certyfikat XL wymaga by ściana przednia wytrzymywała 50% ładowności, ściana tylna 30%, a ściany boczne 40%. I to są wartości dla wszystkich rodzajów zabudów, czyli musi je spełnić zarówno kontener, jak i firana.

Każda ze ścian ma spełniać te warunki na jej całej długości i do 75% wysokości.

Podsumowanie

Pamiętajcie jednak, że na ten temat znaleźć można opasłe opracowania, więc siłą rzeczy ja przedstawiłem zagadnienie skrótowo. 

Dziękuję za dzisiaj i życzę szerokości z CplusE. Do zobaczenia.

Dodaj komentarz

Koszyk
Przewiń do góry